بازار لوازم خانگی در ایران طی یک دهه اخیر با افزایش تقاضا، کاهش تولید داخل، و نوسان در دسترسی به قطعات یدکی باکیفیت مواجه بوده است. در چنین شرایطی، واردات قطعات یدکی لوازم خانگی به یکی از محورهای اصلی در زنجیره تأمین این صنعت تبدیل شده است. از تعمیرگاههای فنی گرفته تا شرکتهای خدمات پس از فروش برندهای بزرگ، همه وابسته به تأمین پیوسته و مطمئن قطعاتی هستند که در داخل تولید نمیشوند یا کیفیت مطلوب ندارند.
این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع، تخصصی و اجرایی برای واردات و ترخیص قطعات لوازم خانگی نوشته شده است. مخاطب این راهنما میتواند واردکننده، فروشنده عمده، کارشناس خدمات پس از فروش، ترخیصکار یا حتی تولیدکننده باشد.
آشنایی با واردات قطعات لوازم خانگی
واردات قطعات الکترونیکی، صرفاً جابجایی فیزیکی یک کالا از مرز نیست. این فرآیند متشکل از چند گام هماهنگ است که از تحقیقات بازار آغاز میشود و تا ترخیص نهایی و تحویل به انبار ادامه مییابد.
قطعات وارداتی معمولاً شامل بردهای الکترونیکی، پنل کنترل، سنسورها، کمپرسورها، موتورهای کوچک، قطعات مکانیکی جایگزین، المنت، فیوز، ترموستات و اجزای ظاهری و مکانیکی مانند دستگیره، ریل، پمپ یا لولا هستند.
این قطعات بسته به نوع، کشور سازنده، ویژگیهای فنی و سطح استاندارد، در طبقات گمرکی مجزا قرار میگیرند که در ادامه به آن پرداخته میشود.
انواع قطعات قابل واردات برای لوازم خانگی
قطعات قابل واردات برای لوازم خانگی از نظر نوع کارکرد و فناوری ساخت، بسیار متنوع هستند. اما میتوان رایجترین آنها را در سه گروه اصلی طبقهبندی کرد:
۱. قطعاتی که مربوط به کنترل الکترونیکی دستگاه هستند. این گروه شامل انواع برد دیجیتال، پنلهای لمسی، نمایشگر، خازن، سنسورها، تایمرها و ماژولهای برق ورودی میشود.
۲. قطعات حرکتی و برقی همچون الکتروموتور، کمپرسور، فن، گیربکس، شفت و قطعات متصل به حرکت و جریان برق در مدار داخلی دستگاه.
۳. قطعات مربوط به تولید یا کنترل دما که شامل انواع المنت حرارتی، ترموستات، سنسور حرارتی، شیر برقی بخار و قطعات گرمایشی دیگر است.
در واردات این قطعات، گاهی یکی از مهمترین چالشها، تشخیص اصل بودن کالا و تطابق برند واقعی با برند درجشده در فاکتور است. چرا که بعضی واردکنندگان متفرقه برای پرداخت حقوق گمرکی کمتر، اطلاعات را نادرست وارد میکنند که در آینده به توقف کالا یا برگشت آن میانجامد.
جدول تعرفهها و کدهای گمرکی (HS Code) قطعات منتخب لوازم خانگی
| نوع قطعه | شرح گمرکی کالا | کد تعرفه (HS Code) | توضیحات مرتبط با ترخیص |
| برد کنترل یخچال، لباسشویی | قطعات مدارهای چاپی و تجهیزات کنترلی | 85371090 | نیاز به تطابق دقیق مدل و اطلاعات روی کالا |
| المنت گرمایی | گرمکنندههای برقی مقاومتی | 85168090 | ممکن است در صورت گرمایی بودن، نیاز به تأیید استاندارد باشد |
| موتور الکتریکی کوچک | الکتروموتور زیر ۷۵۰ وات | 85011010 | بسیار پرمصرف در فنها، پمپ ها و ماشینهای کوچک |
| کمپرسور یخچال | برای سیستمهای برودتی و تبرید | 84143011 | مشمول نظارت و در بسیاری موارد نیازمند گواهی انرژی |
| ترموستات یا سنسور دما | قطعات کنترل دما | 90321010 | در بردهایی که بهصورت مجزا وارد شوند، حساس به بررسی فنی است |
این کدها هنگام ثبت سفارش در سامانه جامع تجارت و در زمان اظهار کالا در گمرک، مبنای تعیین مالیات و سطح نظارت هستند.
مراحل واردات قطعات لوازم خانگی
پس از انتخاب قطعه و تأمینکننده خارجی مناسب، واردکننده باید فرآیند واردات را طبق مراحل قانونی بهصورت دقیق پیش ببرد. در مرحله نخست، دریافت پیشفاکتور از فروشنده شامل مشخصات فنی، برند تولیدکننده، کشور مبدا، قیمت واحد و شرایط تحویل انجام میشود.
با در دست داشتن پیشفاکتور، واردکننده وارد سامانه جامع تجارت ایران (NTW) شده و سفارش خود را ثبت میکند. در این مرحله باید HS Code صحیح را مشخص کند تا حقوق گمرکی با کمترین انحراف محاسبه شود. در مراحل بعد باید برای دریافت مجوزهای فنی –در مورد قطعات خاص– اقدام کرده و اسناد حمل را دریافت و بار را ارسال کند.
ثبت دقیق مشخصات بر مبنای دیتاشیت واقعی، ثبت برند، و ارائه تمام اسناد واقعی (نه تنظیمشده تجاری) تضمین میکند که در زمان ترخیص کالا دچار خطر دپوی چندینماهه، جریمه یا برگشت نباشید.
ترخیص قطعات لوازم خانگی از گمرک
زمانی که کالا به گمرک میرسد، فرآیند ترخیص کالا آغاز میشود. در این مرحله، اسناد مربوطه به کارشناس ترخیص ارائه میشود. مهمترین مدارک عبارتاند از:
- ثبت سفارش تأییدشده
- پکینگ لیست و بارنامه حمل
- اصل فاکتور و گواهی مبدأ
- گواهی استاندارد (در موارد خاص نظیر کمپرسور یا المنت)
- برگه ارزیابی ارزش کالا (در صورت درخواست)
پس از بررسی کارشناس گمرک، اگر تطابق کامل در ارزش، کد کالا، تعداد، و برند وجود داشته باشد، حقوق و عوارض گمرکی محاسبه شده و واردکننده مبلغ را پرداخت میکند. پس از آن کوتاژ نهایی صادر و کالا آزاد میشود.
در برخی موارد، مثل واردات قطعات الکترونیکی حساس یا اقلامی که به پرهیز از قاچاق شهرت دارند، ممکن است بار از مسیر سبز خارج شده، به مسیر زرد یا قرمز برود که این یعنی بررسی فیزیکی یا نیاز به تأییدیههای اضافی.
هزینههای واقعی واردات و ترخیص قطعات
هزینه نهایی واردات شامل قیمت کالا، هزینه حمل بینالمللی، بیمه، حقوق و عوارض گمرکی، مالیات بر ارزش افزوده، هزینه ترخیصکار، انبارداری، و سایر هزینههای جانبی مثل بازرسی، استاندارد یا انتقال وجه است.
در جدول زیر، یک برآورد از هزینههای واردات قطعهای مانند برد الکترونیکی برای ماشین لباسشویی آورده شده است:
| ردیف | نوع هزینه | میانگین نسبت به ارزش کالا |
| ۱ | هزینه گمرک و حقوق ورودی | ۱۰٪ الی ۱۵٪ |
| ۲ | مالیات و ارزش افزوده ویژه | ۹٪ |
| ۳ | انبارداری و تخلیه / بارگیری | ۳٪ |
| ۴ | کارمزد ترخیص و هماهنگی اسناد | ۵٪ |
| ۵ | حمل داخلی تا مقصد نهایی | متغیر (۵ تا ۱۰ میلیون تومان بسته به مسافت) |
نکات حساس و مهم برای واردکنندگان حرفهای قطعات یدکی
یکی از مواردی که اغلب نادیده گرفته میشود، ثبت اشتباه برند یا مدل قطعه در اظهارنامه و فاکتور است. برای مثال، اگر در ثبت سفارش قطعهای از برند LG اعلام شده باشد اما روی کالا برند دیگری حک شده باشد، این موضوع بهعنوان تخلف در نظر گرفته شده و منجر به توقف در گمرک میشود.
همچنین، استفاده از کد تعرفه نادرست – به امید کاهش حقوق گمرکی – در نهایت ممکن است باعث پرداخت چند برابری جریمه شود. انتخاب بین واردات رسمی و مسیرهای غیراصولی، تصمیمی است که عموماً سود سریع را وعده میدهد اما در بلندمدت باعث ضررهای سنگین خواهد شد.
جمعبندی
بازار خدمات و تعمیرات لوازم خانگی در ایران در حال گسترش است. در این میان، واردات حرفهای قطعات یدکی تبدیل به قلب تپندهی این صنعت شده است.
نقش دقیق واردکننده، از تحقیق بازار، ثبت سفارش، تشخیص دقیق HS Code، انتخاب تأمینکنندگان، تنظیم اسناد، مدیریت ترخیص و تحلیل هزینهها تشکیل شده است.
برای اطمینان از موفقیت در این مسیر، آموزش کامل فرآیند، تسلط بر ضوابط فنی، شناخت برندها و کار با مشاوران بازرگانی مجرب توصیه میشود.
این مقاله تنها یک راهنمای عمومی است، اما در صورت ورود تخصصی به هر بخش از این فرآیند، نیاز به مشاوره عمیقتر و منابع رسمی وجود دارد.




















